نی نی در 18 هفتگی (الان: 32 هفته و 4 روز)

شنبه 5/آذر/1390

نی نی من الان درست 18 هفته دارد. هنوز هیچ اثری از خودش برایم نشان نداده. نه تکانی نه لگدی ! گاهگاهی حرکات مشکوکی در پایین دلم حس می کنم که واقعن نمی دانم کار نی نی است یا حرکات روده ؟! خیلی دلم می خواهد زودتر خودش را به من نشان بدهد و خیالم از او راحت شود. هفته ی پیش دومین سری آزمایشات سلامت جنین به نام "کواد مارکر" را دادم و این هفته جوابش را می گیرم. از نی نی و سالم بودنش مطمئنم اما باز ته دلم می خواهم همه چیز برایم صد در صد باشد. همان مرض کمال گرایی. تست های اولیه و سونوگرافی اولیه که خوب بودند. فقط در آزمایش خون کمی ریسک کروموزم 21 بالا بود که ناچار به آزمایشات سری دوم شدم.

آخرین باری که پیش دکترم بودم (24/8/90) وزنم باز کاهش پیدا کرده بود. تا به آن روز 6 کیلو هم لاغر شده بودم و نی نی بیچاره اینجوری به مامانش کمک می کند و جور مادر بی فکر خود را می کشد که پیش از بارداری اقدام به کم کردن وزن نکرده بود. الان با حساب تقویمی 4 ماه را کامل کرده ام و در ماه پنجم هستم.

قندم هم که همچنان نرمال است، این معجزه نی نی است. نی نی من که اگر واقعن پسر باشد اسمش آرش خان است. اسم زیبایی است. خیلی دوستش دارم. البته دلم می خواست مثل آرشام (بچه خواهرم) و آرتین (بچه داداشم) از این اسمهای قدیمی و شیک برایش می گذاشتم، اما فعلن آرش را به همه ترجیح داده ام. البته همچنان هم به دنبال اسمهای تازه هستم و در سایت ها برایش جستجو می کنم اما فعلن برای دخترم اسم همان پارمیس و برای پسرم آرش است.