آغازی برای تو ...
هنوز نمی دانم وجود داری، شاید باشی و شاید هم نه، من منتظرت هستم، در آستانه ی فصلی گرم :)
دلم می خواست آذر ماهی بودی، مثل خودم. نشد :( دیر اقدام کردم و فرصت گذشت. حالا شاید بهمن ماهی یا اسفند ماهی بشوی.
به هر حال خیلی هیجان انگیز است، فکر اینکه در درونت صدها و هزاران سلول در حال تکثیر هستند که قرار است انسانی بشوند که برای خود موجودی کامل است، آدم را به هیجان غیر قابل وصفی می اندازد...
من هر روز سر کار می آیم. اگر تو باشی، تا 7-8 ماه با هم سر کار می آییم. باشه؟
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی